Daniel Díaz Trigo

Moitas veces pensei estar equivocado pero collía a cámara e seguía insistindo en retrasar o momento. A fin da viaxe, o encontro coa vida real. O último curso da universidade coma erasmus en Atenas foi un ano abandoado ao discurrir da vida. Posuía o meu tempo sen sacrificar un instante para alcanzar outra cousa. Non era ninguén entre descoñecidos, perdido e disolto nun mundo que recoñecín coma a miña casa. Espectador irresponsable, so tiña a certeza de que o tempo suspendido acabaría por caer.