top of page
Buscar
  • Foto del escritoronavallo

Mondoñedo e novas historias


“Millor que dicila, fora pintala”

"Mejor que contarla, hubiese sido pintarla"

Álvaro Cunqueiro.

A pintura parece conectada directamente coa imaxinación. A creación percorre o espírito do artista dende a idea ata a súa man que fabrica a obra de arte.

Na fotografía necesitamos unha máquina. As fotografías sempre ofrecen imáxenes de "algo" que existiu físicamente ou que non quere dicir que mostre imáxenes da verdade.

A pegada dá realidade interpónse entre a idea e a súa conversión en obra.

Na fotografía con vocación literaria recoñecemos a xeografía, as ruas, as xentes, os vestires, os traballos e mesmo sen saber de onde ven nin como descobrimos ou sobrenatural, a memoria, a nostalxia e a melancolía.

É un falar mudo porque mostra en silencio a creenza de poder contar algo a partires dá percepción do real.

É unha mirada cega pero que produce unha visión máis intensa do verdadeiro.

De todo isto pero tamén dos distintos xeitos de aprender, de como ou de como non se debería facer un proxecto, de Merlín, dás San Lucas, de "moscas", do vello Casino e de moito máis falamos este sábado en Mondoñedo nun taller que tiven o inmenso pracer de impartir.

A asociación "Batitales", representados por Marta Candocia e Vicente González-Redondo coa colaboración de Manuel Touza, apoiada polo Concello de Mondoñedo foi a encargada de organizalo todo.

Moitas gracias, entre todos eles e os asistentes fixeron un día inesquecible para mín.

Daniel Díaz Trigo.

Lugo, outubro de 2016

La pintura parece conectada directamente con la imaginación. La creación recorre el espíritu del artista desde la idea hasta su mano que fabrica la obra de arte. En la fotografía necesitamos una máquina. Las fotografías siempre ofrecen imaxenes de "algo" que existió físicamente lo que no quiere decir que muestre imágenes de la verdad. La huella de la realidad se interpone entre la idea y su conversión en obra. En la fotografía con vocación literaria reconocemos la geografía, las calles, las gentes, el vestir, los oficios e incluso sin saber de donde viene ni cómo descubrimos lo sobrenatural, la memoria, la nostalgia y la melancolía. Es un hablar mudo porque muestra en silencio la creencia de poder contar algo a partir de la percepción de lo real. Es una mirada ciega pero que produce una visión más intensa de lo verdadero.

De todo esto pero también de las distintas maneras de aprender, de cómo o de cómo no se debería hacer un proyecto, de Merlín, de las San Lucas, de "moscas", del viejo Casino y de mucho más hablamos este sábado en Mondoñedo en un taller que tuve el inmenso placer de impartir.

La asociación "Batitales", representados por Marta Candocia y Vicente González-Redondo con la colaboración de Manuel Touza, apoyada por el Ayuntamiento de Mondoñedo fue la encargada de organizarlo todo. Muchas gracias, entre todos ellos y los asistentes hicieron un día inolvidable para mí.

Daniel Díaz Trigo.

Lugo, octubre de 2016

108 visualizaciones0 comentarios

Entradas Recientes

Ver todo

Meus

bottom of page